ساخت: اتحاد جماهیر شوروی سابق سال ساخت : بین 1954 تا 1970 وزن : 5/14 خدمه : 2 نفر (فرمانده وراننده) سرنشینان: 20 سرباز موتوردیزلی 6 سیلندر 240 اسب بخار سرعت در آب 11 کیلومتر در ساعت سرعت در خاکی 44 کیلومتر درساعتپشتیبانی رزمی که قابلیت عبور از آب وخاک را دارد این نفربر آبی خاکی در دهه ۴۰ شمسی در تعداد ۲۰۰ عراده وارد کشور شد. این نفربر برخلاف سایر نفربرهای بیتیآر که چرخ دار هستند، شنی دار هست و مسلح به یک مسلسل ۱۲.۷ میلیمتری دوشکا است. زره این نفربر خیلی کم است و از ۷ میلیمتر در عقب تا ۱۳ میلیمتر در جلو را شامل میشود و تنها در مقابل مهمات ۷.۶۲ میلیمتری مقاوم است اما طراحی شیبدار جلو این نفربر باعث سخت شدن هدف گیری آن میشود. بیتیآر ۵۰ میتواند ۲۰ سرباز را با خود حمل کند و یک جایگاه حمل یک توپ ۵۷ یا ۸۵ میلیمتری در قسمت حمل سرباز در نظر گرفته شده که میتوان از درون نفربر هم اقدام به شلیک کرد. بیتیآر ۵۰ توان عبور از محیط آبی را با سرعت ۱۱ کیلومتر بر ساعت دارد مه باعث شد در جنگ تحمیلی مقش پررنگی در عملیات های مختلف از جمله کربلای۵ ایفا کرد. در سال ۹۹ ایران از نفر بر مکران رونمایی کرد که یک برنامه برای ارتقا این نفر بود. ارتقاها شامل نصب یک برجک بدون سرنشین و زره اضافه تر بود. برجک بدون سرنشین یک توپ ۳۰ میلیمتری دارد که ۵۰۰ گلوله با خود حمل میکند. در کنار این توپ یک مسلسل ۷.۶۲ میلیمتری قرار دارد و ۶ محفظه شلیک نارنجک های دودزا قرار دارد. همچنین بر روی برجک یه سایت دید چندکاره برای دید در شب و روز نصب است. ارتقای زره در مکران باعث شده است تا جلو مهمات کالیبر ۵۰ هم مقاوم باشد ولی به علت ساختار بیتیآر ۵۰ نمیشود انتظار نصب زره بیشتری را داشت.