ادبیات دفاع مقدس، به مجموعه آثاری اطلاق می‌شود که ارزش‌ها، ابعاد و جلوه‌های هشت سال دفاع مقدس (1367ـ1359) و بازتاب حوادث و رخدادهای این هشت سال را با زبانی هنرمندانه (ادیبانه) بیان کرده‌اند.

ادبیات دفاع مقدس، دو دوره دارد: دوره نخست، شامل همه آثار ادبی‌ است که در طول هشت سال دفاع مقدس آفریده شده است. دوره دوم که هنوز هم ادامه دارد، آثاری‌ است که پس از پذیرش قطعنامه و پایان جنگ به وجود آمده است.

این گونه ادبی، با عنوان ادبیات پایداری (مقاومت) و ادبیات جنگ نیز معرفی می‌شود که وجه ممتاز آن جنبه دینی و قدسی و پیوستگی عمیق و گسترده این ادبیات با فرهنگ اسلامی به‌ویژه فرهنگ عاشورا است.